Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Cd's
Chicago Reed Quartet - 'Western Automatic' (Aerophonic, 2015)
Opname: 21 juni & 10 augustus 2014
The Rempis Percussion Quartet - 'Cash And Carry' (Aerophonic, 2015)
Opname: 31 augustus 2014

In 2014 nam saxofonist Dave Rempis, actief in de jazzscene van Chicago, met een tweetal kwartetten nieuw werk op. De overeenkomst is Rempis, maar verder verschillen deze kwartetten van elkaar als dag en nacht. The Chicago Reed Quartet is qua bezetting de meest bijzondere van de twee. Want, zoals de naam reeds aangeeft, dit kwartet bestaat uit vier rietblazers. Naast Rempis zijn dit Nick Mazzarella, Mars Williams en Ken Vendermark. Aan 'Burn Out' van Williams ligt een melodie ten grondslag die afkomstig lijkt uit het klassieke bigband-swingrepertoire. Onverwachts melodisch en ritmisch voegen de vier saxofonisten zich hier naar elkaar. In 'P.O.P.' laat Williams horen ook van andere markten tuis te zijn. Hier worden zeer melodieuze, bijna mystiek aandoende delen afgewisseld met recalcitrant kwetterende intermezzo's. Ook in 'Remnant', een compositie van Mazzarella – alle vier de musici leverden ieder twee composities voor dit album, overheerst de harmonie en kleuren de instrumenten op prachtige wijze bij elkaar. Snerpend hoog wordt met sonoor brommend laag aangelengd tot een aantrekkelijke climax. Terwijl in 'Camera Obscura' de harmonieuze patronen een prima decor vormen voor de intense sopraansaxsolo van Williams.

Boeiend aan dit album is dat elke componist een ander idioom inbrengt. Williams is duidelijk de meest traditionele, terwijl Rempis zich totaal aan de andere kant van het spectrum bevindt. Mazzarella en Vandermark vertegenwoordigen beide richtingen op wat gematigder wijze. Zo zorgt Vandermark, de enige van de vier die de klarinetten hanteert op dit album, in 'Detroit Fields' met zijn basklarinet voor een sonore grondtoon, terwijl de andere blazers in diverse grijstinten voor verdere inkleuring zorgen. Het resultaat heeft wel wat weg van een orgelconcert waarbij het klankspectrum gaandeweg verandert van diep laag naar een climax in ijselijk hoog. 'Broken Record Fugue' klinkt opgewekt springerig en speels en biedt Vandermark een podium voor een aantal onnavolgbare solo's. Met 'The Rush' - hoe kan het ook anders met zo'n titel - levert Rempis het meest enerverende stuk van het album. Een grandioos swingende melodie wordt hier afgewisseld met dwarse en gruizige noten, zoals alleen Rempis ze kan blazen. "Of het uit zijn tenen komt," zeggen we dan. En 'Hotsy Totsy' klinkt bij tijd en wijle als een op hol geslagen kermisattractie.

Het tweede kwartet waarvan een nieuw album verscheen is The Rempis Percussion Quartet, dat vorig jaar zijn tienjarig bestaan vierde. Met twee drummers, Tim Daisy en Frank Rosaly, en bassist Ingebrigt Håker Flaten is dit een waar powerkwartet. In het bijna veertig (!) minuten lange 'Water Full Run Amok' horen we Rempis zoals we hem het beste kennen, op tenorsax en in een niet aflatende stroom schelle, heftige en vervormde noten, terwijl op de achtergrond Daisy en Rosaly grossieren in roffelende donderslagen en Håker Flaten heftig aan zijn bas staat te plukken. Na ruim acht minuten de longen uit zijn lijf te hebben geblazen, eindigt de partij in wat nog het meest wegheeft van een schreeuw, waarna de rust intreedt, Håker Flaten zijn strijkstok hanteert en Rempis zowaar melancholische noten blaast, geflankeerd door sfeervol slagwerk. Dat deze rustige passage uiteindelijk iets dreigends krijgt, mag niet verwonderen. Totdat de rest van de band Rempis alle ruimte biedt om, minimaal begeleid, zijn spel vrij te laten meanderen. Ritmische patronen en meer atonale momenten wisselen elkaar hierbij af en vormen de opmaat voor een zeer ritmische passage, met dank aan het slagwerk. Hoé ritmisch wordt duidelijk als Rempis even een adempauze neemt en de capriolen van Håker Flaten vrij spel krijgen. De terugkeer van Rempis geschiedt op baritonsax in een hartverscheurende solo, waarbij hij de donkere kant van het instrument sfeervol benut.

In 'Better Than Butter' starten de beide slagwerkers en Håker Flaten met experimentele noten waarna Rempis, op altsax, lijn in het stuk brengt, middels een dynamische reeks springerige noten, geflankeerd door steeds heftigere golven slagwerk. Wat dit alles met boter te maken heeft, blijft onduidelijk. Maar boeiend is het allemaal wel.

Klik hier om twee tracks van het Chicago Reed Quartet te beluisteren: 'Burn Unit' en 'Remnant'. En beluister hier de track 'Water Full Run Amok' van The Rempis Percussion Quartet.

Labels:

(Ben Taffijn, 5.3.16) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.